نام فایل : زندگی نامه هانس هولین 19 ص

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 16

حجم : 74 کیلوبایت

زندگی نامه هانس هولاین
1985 5 ئودیت
هانس هولین در سال 1934 در وین اتریش به دنیا آمد. از اولین روزهای ابتدایی مدرسه، یک استعداد خوب نقاشي از خود آشکار کرد. اگر چه او به عنوان حرفه ی اصلی خود معماری را انتخاب کرد، اما کارهای او در رابطه با هنر در خیلی از کلکسیون های رسمی و خصوصی دنیا موجود است.
شخصیت او خیلی بیشتر از یک معمارتوصیف می شود. هنرپیشه، نویسنده، معلم، طراح وسایل خانه و ظروف نقره این. او از دانشکده ی هنری فاين مدرسه ی معماری در وین در سال 1956 فارغ التحصیل شد . او موفق به کسب هزینه تحصیلی شد که به او فرصت سفر به آمریکا را می داد. او از موسسه مهارت های فنی در استان شیکاگو فارغ التحصیل شد و مدرک استادی خود را از دانشگاه کالیفرنیا در سال 1960 گرفت. در طول چنین سال هایی او توانست که معمارهای مورد علاقه ی خود را دیدار کند و در کنار آنها درس بخواند از جمله ی آن ها می توان به مارکون در روح، فرانک لیود رایت و ریچارد نئوترا، نام برد.
کنجکاوی از ویژگی های خاص او بود که وقتی شنید در آمریکا هفت دهکده و یا شهر به نام وین است، توانست وقتی پیدا کند تا تمامی آن ها را دیدن نماید. این هنگامی بود که او با شولت دست دوم خود به این مسافرت های می رفت.
بعد از کار در شرکت های معماری در سوئد و آمریکا، او در وین مستقر شد جایی که برای اولین بار کاری در 1965 انجام داد که مجله ی معماری اینگونه آن را توصیف کرده است. «اگرچه کوچکتر از ا ولین دستمزد است. یک مغازه و اتاق نمایش با 12 فوت وسعت برای یک شمع ساز.» آنها آن را اضافه کردند هرچند « این برای مشتری های علاقمند و مکان برجسته را»یکی از خیابان های معروف وین را به ارمغان آورد.»
نام شمع فروشی رتي هنر هولاين و با این دستمزد کم یک توجه بین المللی برای او ساخت.طوری که جایزه رنیلور به مبلغ 25000دلار به او تعلق گرفت. این برای اولین بار بود که در طول یک دهه این جایزه برای کاری تعلق می یافت که خیلی ارزش آن پایین تر از مبلغ جایزه بود.
در سال 1970 او را به خاطر اولین کارش در نیویورک مورد ستایش قرار دادند در گالری ریچارد فین در فبریه 1970 یک مجله ترقی خواه یک مقاله در مورد یک ساختمان منتشر کرد، «معماری فابرگي» و بعد از آن هولاين یک طرح ترکیبی طراحی کرد. «یک حس معمارگونه ی فضاسازی با یک هنر زرگرانه برای ساخت یک محیط عالی برای هنر»
یک مقاله دیگر به نام هولاين چاپ شد در مورد «یکی از معدود معماران معاصر باهنر، لطافت طبع و پشتیبانی مالی برای بازسازی اتاق خواب خصوصی معبد وریسل›› و این برمی گشت به شاهکار اولیه هولاين شمع فروشی. دور از تعجب نیست که دیگر کارهای او در این سطح تخسسی باشد که شامل 2 فروشگاه جواهر فروشی برای شولين در وین است که دوباره مورد تحصین ملی قرار گرفت. اخیراً او به اتمام رسانده است یک مغازه ی جزئی فروشی را برای شرکت بک در برج ترامپ در نیویورک.
به تدریج، بیشمار طرح ها و مطالعاتی در دیگر زمینه های از یک خانواده و محل اقامت تک نفره، به یک خانه ی آپارتمانی و دفتر و موزه کشیده خواهد شد. در سال 1978 یک دفتر توریستی را در وین او به اتمام رساند .
در ابتدای 1982، موزه ی مونی یسپال آبتبگری در مونچن گلاوباخ نزدیک دوسلدوف به اتمام رساند این کار بزرگ برایش بیشتر تشویق و فرصت اصلی فراهم کرد برای پروژه های یکسان طبیعی . در سالی که او برنده ی جایزه ی پریت کر شد، او دو مسابقه ی بین المللی را برنده شد. یکی برای موزه ی هنرمدرن در فرانکفورت ، بعد از به اتمام رسیدن آن دیگری برای میدان فرهنگی در برلین . اگر چه در همان سال طراحی کرد او نمایشگاه فرهنگی در وین را به نام «خواب و واقعیت». که در وین گشوده شد و سپس در چندین کشور دیگر نیز گشوده شد. یکی از بهترین شناخته شده های او برای باز کردن موزه ی کوپر- هویت در نيويورك بود «تغيير شكل انسان» در نماي ظاهر آن بود.
هولاين اخيراً پيشنهادي داشته است از طرف بيل ليسي، منشي جايزه ي پرتيكر و نويسنده ي كتاب 100 معمار معاصر مبني بر اين دادن طرحي براي يك رشته ي جديد از موزه ي سالومون آر. گاگن هيم در سالزبرگ. با خاصيت دوگانه ي طراحي انسان و حالت طبيعي صخره هاي عمودي شبيه به اتاق و با چراغ ها و پرتو افكني تماشايي، هولاين يك بار ديگر ثابت كرد ذوق و استعداد خويش را براي با سليقه بودن و هيچ بودن كارهايش.
در اوايل سال 1963 هولاين در مجله ي هنر+معماري گفت « امروز براي اولين بار در طول تاريخ زندگي انسان» در اين لحظه كه علم بي اندازه گسترده شده و تكنولوژي پيشرفته در اختيار ماست، ما هر آنچه را كه مي خواهيم مي سازيم، كارهاي معماري از خود بجا مي گذاريم كه با تكنيك قابل مشخص شدن نيست، اما از علم و تكنيك بهره مي جويد.«البته به وسيله معماران قهار امروز، انسان شاهكار دنياي بي كران است.»
همانطور در سال 1963 بود كه هولاين ، همراه والترپيچلر ، دو مدل از شهرهاي رويايي كه ليسي در كتابش توصيف كرده بود ارائه دادند. «پله ها و ميدان غول پيكر، اين پروژه در طراحي منطبق بر احتياج بود، زيبايي رايج را داشت و ادعاي دوستي بود با اين طرح بود كه دوباره معماري به عنوان يك هنر در نظر گرفته شد.»
نقل قولي از هيئت داوران جايزه ي پرتيكر
هيأت داوران جايزه ي پرتيكر هانس هولاين را به عنوان استاد حرفه خودش شناختند – كسي كه با لطافت طبع و ذوق منحصر به فردي از ميان دنياي گذشته و سنتي دنياي جديد را منعكس مي كند طوري كه منحصرا شبيه به همان حالت قديمي را دارد. معماري كه همچنين يك هنر پيشه است، او استعداد خوبي در طراحي موزه كه بعدها آن مكاني مي شود كه ديوارهايش حاكي از هنر دست هاي اوست، هر چند در نوع ترسيم آن از رنگ هاي مختلف در طراحي موزه ها، مدارس، فروشگاه ها و خانه هاي رسمي، از آميختن رنگ ها و ديوارهاي خشن گريز نمي كند، يك حالت سخت تزكيه مطالب جزئي و هيچگاه ترسي از جمع آوري با هم سنگ هاي مرمري باستاني و آخرين مدل پلاستيك ندارد. هيأت داوران بر او درود مي فرستند به عنوان معلم عالي كسي كه با جوان ها بحث مي كند بنا به تجربه هاي خود براي كسب شانس هاي بزرگ و اطمينان کامل می دهد که طراح نه ولی اجزاء طراحی شده اهمیت بالایی دادند. او به طور استوار ادامه می دهد به تمرین آنچه که اظهار داشته بابت معمار مورد علاقه خود در حدود ربع قرن پیش در شروع حرفه متفاوتش گفت: « ما به مردان سخت کوشی سازنده تبدیل می شویم.»
...