نام فایل : آئين گفتگو ميان ايرانيان باستان

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 9

حجم : 50 کیلوبایت

1- آيين گفتگو ميان ايرانيان باستان
«در سر تا سر شاهنامه ديده ميشود كه شنوندگان، در هنگام سخنگويي سخنران هيچ بر زبان نميآورند، تا آنكه گفتار او به پايان رسد آنگاه اگر بايسته مينمود به سخن وي پاسخ ميدادند و بر همين بنياد است كه سعدي ميگويد:
سخن را سر است اي برادر و بن
نيايد كسي در ميان سخن
و چنين است كه در داستان رستم و اسفنديار، در گفتاري كه اسفنديار در ستايش از پهلواني و نژاد خود ميكند برستم ميگويد:
بمان تا بگويم همه هر چه هست
يكي گر دروغ است بنماي دست
و اين گفتار گواه بر آن است كه در ايران باستان براي ورود به گفتارها در انجمن، دست خويش را بالا ميگرفتهاند تا سردار انجمن دستوري گفتار به ايشان بدهد»
- حقوق بشر در جهان امروز و حقوق جهان در ايران باستان- فريدون جنيدي ص 14 و 15- چاپ اول- نشر بلخ وابسته به بنياد نيشابور 1378
«تا اينجا ديديم كه ايرانيان در ميان سخنان ديگران گستاخوار سخن نميگفتند و همواره شنونده از روي آيين آزادگي درنگ ميكرد تا ديگري سخن خويش را به پايان ببرد و اين گفتار اسفنديار نيز نشان ميدهد كه دست بلند كردن و دستوري خواستن براي سخن گفتن نيز از آئينهاي دلپذير ايرانيان باستان بوده است كه گوينده، خود به شنونده ميگويد كه ميتواني در ميان گفتار من دست بلند كني و از من بخواهي تا گفتار خود را ببرم و تو در ميان سخن من اندرآيي و نادرستي گفتار من را بنمايي.»
- داستانهاي رستم پهلوان- دفتر يازدهم- داستان رستم و اسفنديار چاپ دويم 1383 فريدون جنيدي- نشر بلخ- ص 57
2- آئين دادن رونما براي ديدن ديدار اروس:
...