نام فایل : فاطمه اطهر

فرمت : .doc

تعداد صفحه/اسلاید : 10

حجم : 44 کیلوبایت

فاطمه اطهر(س) بانوی بانوان دو جهان، عطای خداوند سبحان، كفو و یگانه همتای امیرمؤمنان(ع)، و یكی از علل آفرینش عالم امكان است.
معنویت قدسی آن بانوی بی همتا در قرآن كریم، جلوه ای ویژه یافته، جمال معنوی و اوج طهارت و عصمتش، در آیه تطهیر (احزاب/33)، درخشش انسان كامل را متجلی ساخت، آیه مباهله (آل عمران/61) شاهدی بر شكوهمندی و قدر و جلالتش گردید.
و سوره «هل أتی» (دهر/1) جلوه ای از مروت و ایثار آن بزرگوار را همراه با عارفانه ترین زمزمه هستی «علی حبه»، تجسمی زیبا بخشید.
این جویبارهای فضیلت به هم پیوند خورد و در سوره «كوثر» مجموعه ای دل انگیز از زیبایی ها و اصالتها را رقم زد و آن را به عنوان، هدیه و عطیه ای الهی تقدیم رسول خاتم الأنبیاء، محمد مصطفی(ص)، كرد؛ زیرا، فاطمه(س) یكی از مظاهر فیض مداوم و جریان پربركت حركت محمدی است كه استمرار آن را با ذریه خویش تضمین كرد. در این راستا نگاهی گذرا به سوره كوثر داریم:
این سوره كه كوتاه ترین سوره قرآن كریم است، در مكه معظمه بر پیامبر اسلام(ص) نازل شده است.
هنگامی كه دو پسر رسول خدا(ص) به نام های: «عبدالله و قاسم» در مكه از دنیا رفتند و حضرت فاقد فرزند پسر شد،(1) این موضوع موجب شد كه مشركان فرصت طلب مكه كه به شدت تحت تأثیر فرهنگ منحط دوره جاهلیت قرار داشتند و ارزش انسان را تنها در داشتن فرزند ذكور می پنداشتند، با شادی و هیجان، لب به تمسخر و طعن و شماتت بگشایند؛ و افرادی چون عاص بن وائل، رسول خدا را «ابتر» بخوانند.(2)
واژه ابتر در لغت عرب به «مقطوع الذنب»؛ یعنی، دم بریده و «الذی لا عقب له»؛ یعنی، شخصی كه نسلش قطع شده باشد، اطلاق می شود.
اعراب جاهلیت، طبق سنت دیرینه خود برای فرزند پسر اهمیت فوق العاده ای قائل بودند و او را تداوم بخش برنامه های پدر می شمردند؛ از این رو، بدخواهان قریش چنین می گفتند: كه دیگر محمد(ص) فرزند پسر ندارد تا راه او را پیش بگیرد و دین و آیینش را ترویج كند؛ بنابراین، وقتی از دنیا رفت، از جهت دین و آیینش آسوده خاطر خواهیم ماند.(3)
این تبلیغات شوم و برخوردهای ناهنجار، سخت قلب پاك رسول خدا(ص) را غمگین و مكدر نمود و همچنان ادامه پیدا كرد؛ چنان كه نزدیكان و علاقه مندان آن حضرت به شدت در تنگنا قرار گرفتند تا این كه قرآن مجید نازل شد و با طرز اعجازآمیزی «در سوره كوثر» به آنها پاسخ گفت و خبر داد: كه دشمنان آن حضرت «ابتر» خواهند بود و برنامه های حیاتبخش اسلام و قرآن كریم هرگز قطع نخواهد شد.
ناگفته نماند بشارتی كه در این سوره به رسول خدا(ص) داده شد، از یك سو ضربه ای محكم بر امیدهای دشمنان اسلام بود و از سوی دیگر تسلی خاطری برای آن حضرت بود كه بعد از شنیدن آن لقب زشت و توطئه دشمنان فرصت طلب، قلب نازنینش را غمگین كرده بودند.
خدای متعال بدین وسیله با (نزول سوره كوثر) پیامبرش را خشنود نمود و فرمود:
«ما به تو «كوثر» (خیر و بركت فراوان) عطا كردیم؛ پس، به شكرانه این نعمت، برای پروردگارت نماز بخوان» و شتر قربانی كن. همانا، دشمن تو ابتر و مقطوع النسل است.»
به بیان روشن تر، یعنی: ای پیامبر! هرگز غمگین و محزون مباش! گرچه پسرانت را از دست داده ای؛ اما فقط فرزند پسر نیست كه همواره مایه افتخار باشد و به عنوان سرمایه ماندگار مطرح شود؛ بلكه چیز دیگری نیز می تواند جایگزین آن باشد و حتی بهتر از فرزند پسر، خلاها را پر كند و كاستی ها را جبران نماید و آن، «كوثر» است كه ما به تو عطا كردیم. به یقین دشمنان تو، با این كه دارای پسران زیاد و نیرومندند، منقطع النسل و بی پیرو خواهند ماند و نسلشان منقرض خواهد شد.
منزلت و معنای سوره
در عظمت و اهمیت این سوره همین بس كه:
...