نام فایل : آيا قرآن تنها معجزه ي محمد(ص) بود؟

فرمت : .DOC

تعداد صفحه/اسلاید : 6

حجم : 74 کیلوبایت

آيا قرآن تنها معجزه ي محمد(ص) بود؟
ايا پاسخ منفي محمد(ص) به درخواست معجزه ي مشرکين موضوعيت داشت؟( شواهدي از کتاب مقدس)
چرا محمد(ص) به در خواست معجزه ي چند تن از مسيحيان نجران پاسخ مثبت داد؟
ايا کتابي همچون قرآن تاکنون نگارش يافته است؟
ايا کتاب مقدس کتابي جاودان و قابل استفاده براي تمام زمانهاست؟
تفاوت معجزات محمد(ص) با معجزات ساير انبياء(ع) در چيست؟
...........................................................................................................................
همانطور که اطلاع داريد قرآن تنها معجزه ي پيامبر نبود بلکه ايشان معجزات فراواني داشتند که هر کدام را در شرايط خاصي به ظهور مي رساندند از جمله ي آنها بيست و سه معجزه را بيان خواهم نمود که به تواتر در کتب شيعي و سني و در کتاب سليم بن قيس و حفص بن عبدالله( کساني که هم دوره با علي بن ابيطالب(ع) و صحابه(ع) بودند) ذکر شده است.
قرآن کريم در موارد عديده اي اشاره بدين دارد که محمد براي جويندگان حق و يا در بعضي موارد انکارورزان معجزاتي آورده است از جمله در سوره ي الصافات آيه ي 15:« و چون معجزه ي تو را مي بينند استهزا مي کنند و مي گويند اين نيست مگر سحري آشکار» در تفسير صافي نوشته ي مرحوم فيض کاشاني و تفسير کبير امام فخر رازي و تفسير جلالين و بيضاوي شان نزول اين آيه شکافتن ماه توسط محمد(ص) ذکر شده است.
پس معلوم گشت چون کفار معجزه ي پيامبر را مي ديدند استهزاء مي کردند و آنرا سحري آشکار مي خواندند و در سوره ي القمر مي قرمايد:« چون برهاني ببينند اعراض مي کنند و مي گويند سحر جاودان و ادامه داري است!» در سوره ي آل عمران آيه ي 86 به صراحت لفظ بينات يعني معجزات را به محمد(ص) نسبت مي دهد. لفظ بينات هرگاه موصوف آن مقدر باشد به معناي معجزه است که نظير آن در قرآن فراوان است مانند: و اتينا عيسي بن مريم البينات( بقره 87) ثم اتخذوا العجل من بعد ما جاء تهم البينات( اشاره به معجزه ي موسي/ انسان 153) اذ جئتهم بالبينات( يونس 13) لن نوثرک علي ما جاءنا بالبينات( طه 72) و قد جاءکم بالبينات(مومن 28) و در آيه ي 31 سورهي نساء به صراحت حال کساني آمده است که آيات و معجزات محمد را انکار مي کنند. و در تفسير بيضاوي و کشاف و فخر رازي ايات به معناي معجزات به همراه قرآن بيان شده است. و باز در سوره ي نسا آيه 24 به صراحت بيان مي کند که:« چون براي قريش معجزات از براي نبوت آورديم از وجه حسد و عناد ايمان نمي آورند» پس معلوم گشت که قرآن صراحت تمام دارد بر اينکه محمد(ص) معجزاتي داشته است. و اما معجزاتي از آن حضرت:
1. پيوسته نور از چهره ي نورانيشان ساطع بود و بعضي هنگام انگشت خود را بالا مي برد و همچون شمعي فروزان مي گشت. 2. بوي بسيار نافع و خوش آن حضرت به حدي که هر گاه از مکاني مي گذشت ساعتها آن بو در فضا بود. 3. چون در آفتاب راه مي رفت سايه از براي وي نبود 4. هر کس با آن حضرت راه مي رفت هر چه از ايشان بلند تر بود ولي در نظر ديگران قامت حضرت بلند تر جلوه مي کرد. 5. آنکه هيچگاه پرنده يا حشره اي از بالا ي سر ايشان رد نشد و هيچ حشره و جانوري بر ايشان ننشست 6. از عقب مي ديد همانطور که از جلو مي ديد 7. علم غيب داشت و سخنان افراد را از چهره ي آنها بدون کم کاست مي فهميد 8. آنکه خواب و بيداري حضرت يکسان بوذ و چه در خواب و چه در بيداري سخن ملائکه و خودشان را مي ديد و هر چه در خاطر مبارک خطور مي کرد حفظ مي کرد. 9. هرگز بوي بد از ايشان به مشام کسي نرسيد 10. آب دهان بر هر چاهي مي انداخت پر آب م يگشت و به هر صاحب مرضي ميزد شفا مي يافت بر هر طعامي دعا مي فرمود کثير مي شد( مانند طعام عشيره ي اقربين و مهماني معروف جابر بن عبدالله انصاري) 11. گاهي زبانهاي ديگر را مي فهميدو تکلم مي نمود 12. بر روي کمرش مهر نبوت جاي گرفته بود( که باعث ايمان عده اي از يهوديان شد) 13. انکه آب از ميان انگشتانشان جاري مي شد و بعضي از اصحاب از آن آب خوردند 14. آنکه با اشاره دست ماه را به دو نيم کرد 15. آنکه سنگريزه در دست مبارکش به ذکر خدا پرداخت( و باعث ايمان بيست تن از مسيحيان نجران شد) 16. ناف بريده و ختنه شده به دنيا آمد 17. هرگز محتلم نشد و خواب شيطاني نديد 18. هر چارپايي که حضرت سوار مي شود راهوار مي گشت و پير نمي شد. 19. در محاسن شريفش هفده تار موي سپيد بود که همچون خورشيد مي درخشيد. 20 در زورآزمايي هيچ فردي حريف ايشان نشد 21. آنکه بعضي هنگام به اشراه حضرت سنگها و درختان به ايشان سلام مي دادند 22. بر زمين نرم راه مي رفت و جاي پايش نمي ماند ولي بر زمين سخت و سنگ راه مي رفت جاي پايش ظاهر مي گشت 23. مهابت و جلالت و عظمتي در صورت داشت و هيچکس نمي توانست مدتي در چشم ايشان خيره شود ... بيش از سي و اندي معجزه از ايشان صادر گشته است که ذکر تمامي باعث تفصيل کلام مي شود.
................................................................................................................................................
محمد(ص) در بسياري از موارد به درخواست مشرکين مبني بر معجزه پاسخ منفي مي داد زيرا در خواست آنها از براي حق جويي نبود بر که بر مبناي استهزاء و لودگي بود و خداوند نيز براين امر آگاه بود و معجزه اي را پديدار نمي کرد يکي از خواسته هاي مشرکين از محمد(ص) در آيه ي 89 تا 93 سورهي بني اسراييل آمده است حال ببينيم درخواست مشرکين چه بوده: « آنان مي گويند به تو ايمان نخواهيم آوريد تا اينکه تو از زير زمين برايمان چشمه ي آب جاري سازي يا تورا بستانهاي خرما و انگور باشد و جويها را به طور جاري روانه کني و بزري آوري آسمانرا و خداي را و ملائکه را! که از براي تو شهادت دهند يا تو را خانه اي از طلا باشد و يا بر آسمان بالا روي و رفتن تو را هم باور نمي کنيم مگر اينکه از بالا برايمان کتاب يآوري تاآنرابخوانيم!!!»( گفتني است تمامي آيات توسط خودم ترجمه شده است و شايد بيشتر يا کمتر از ترجمه هاي معروف باشد در هر حال مقصود همانست) حال آيا حکمت و عظمت خدا ايجاب مي کند به چنين درخواستهاي احمقانه اي پاسخ مثبت دهد؟
پس بدانکه اکثر درخواستهاي مشرکين از همين نوع بوده است و خداوند به آ«ها جواب منفي مي داده است مگردر يک مورد که آن هم شکافتن ماه بود و ديديد که چگونه استهزاء و تمسخر کردند.( عده ي صعي وافر دارند تا تنها معجزه ي محمد(ص) را قرآن بدانند و هدفي ندارند چون کينه و عناد با رسول خدا و گمراهي مردم)
................................................................................................................................................
...